Σχεδόν

 Σ το Φοντενεμπλό
 μπροστά από το ξενοδοχείο του Μαύρου Αετού
 υπάρχει ένας ταύρος λαξευμένος απ’ τη Rosa Bonheur
 λιγάκι πιο μακριά ολόγυρα
 είναι το δάσος
 και λίγο πιο μακριά ακόμα
 όμορφο σώμα
 εξακολουθεί να είναι το δάσος
 και η δυστυχία
 και δίπλα ακριβώς η ευτυχία
 η ευτυχία με τα βαθουλωμένα μάτια
 η ευτυχία με βελόνες από πεύκο στην πλάτη
 η ευτυχία που δεν έχει το μυαλό σε τίποτα
 η ευτυχία όπως ο ταύρος
 ο λαξευμένος από τη Rosa Bonheur
 κι έπειτα η δυστυχία
 η δυστυχία μ’ ένα χρυσό ρολόι
 με κάποιο τρένο να προλάβεις
 η δυστυχία που έχει το μυαλό στα πάντα...
 έχει τα πάντα
 ατού…  στα πάντα ... στα πάντα...
 και παντού
 και που κερδίζει 'σχεδόν' κάθε φορά
 σχεδόν.

 (απόδοση στα ελληνικά: Μαρία Θεοφιλάκου)
Jacques Prevert