Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Πάντα είναι Αύγουστος

Πάντα είναι Αύγουστος
Το χώρισμα ανάμεσα στα δωμάτια
Ξύλο μαυρισμένο.
Πάντα η φωτογραφία στον κίτρινο τοίχο
Δείχνει τη συνάντηση στο ποτάμι
Την ώρα που ο ήλιος μετέωρος ανάμεσα
Από δέντρα και άμμο ναρκισσεύεται
Στο νερό.
Πάντα φτάνει το τραίνο στο σταθμό
Οι πρώτες φωνές στους διαδρόμους, το πρώτο τσιγάρο, τα μεγάφωνα
Οι απίστευτες ματιές της Κυριακής για ένα ταξίδι στη μυθολογία
Το πλήθος, τα χέρια, τα μέλη, τα μάτια των υπνωτιστών.
Πάντα είναι Αύγουστος
Η μητέρα σου στο διπλανό δωμάτιο ξερνάει και συ αγωνίζεσαι
Για τη μετατόπιση ανάμεσα από λίμνες, έλη, νεκρούς
Σε βιβλία χημείας και φυσικής που τα οφείλεις τον Σεπτέμβρη
Σε σώματα απέραντα ανέπαφων
Που διατηρούνται στη ζωή
Με τη μυθολογία του Αυγούστου

-Ο πατέρας σου υπέγραψε πριν από λίγο
Δεν μπορείς να φύγεις
Είναι Αύγουστος.

Γιώργος Χρονάς

2 σχόλια:

  1. είναι για να φεύγεις τον Αύγουστο?
    Καλή εβδομάδα..
    φιλιά..αποξηραμένα σαν λουλούδια μαραμένα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μερικές φορές, χρειάζεται να φεύγεις... ακόμη κι αν είναι Αύγουστος.
    Επίσης!καλύτερα σαν λουλούδια ανθισμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή