Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Ρομαντικό Ηλιοβασίλεμα


Πόσο ο ήλιος είναι ωραίος όταν ολόδροσος ανατέλλει,
σαν μια έκρηξη μας εκτοξεύει την καλημέρα του!
- Πανευτυχής εκείνος - εκεί που μπορεί μαζί με τον έρωτα
να χαίρεται την δύση του πιο δοξασμένη κι απ' όνειρο!

Θυμάσαι! Όλα τα είδα, λουλούδι, πηγή, αυλάκι,
να λιγώνονται κάτω απ' το μάτι του σαν καρδιά που πάλλει...
- Ας τρέξουμε προς τον ορίζοντα, είν' αργά, ας τρέξουμε γρήγορα,
για να αδράξουμε τουλάχιστον της δύσης την ηλιαχτίδα.

Αλλά μάταια κυνηγώ τον Θεό που αποσύρεται,
Η ακάθεκτη Νύχτα εγκαθιστά το βασίλειο της,
μαύρη, υγρή, απαίσια, γεμάτη ανατριχίλες.

Μια μυρωδιά τάφου μες της νύχτας τα σκοτεινά πέπλα επιπλέει,
και το πόδι μου φοβισμένο συνθλίβει, στου βάλτου την όχθη,
απρόβλεπτους φρύνους και κρύα σαλιγκάρια.

Charles Baudelaire

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου